Υπόκλιση σε αυτά τα παιδιά και τον Φερνάντο Σάντος. Μπράβο, χίλια μπράβο

 

Υπόκλιση σε αυτά τα παιδιά και τον Φερνάντο Σάντος. Μπράβο, χίλια μπράβο. Εκαναν υπερήφανη μία ολόκληρη χώρα, που έστω και για λίγες ώρες ξεχνάει τα μεγάλα της προβλήματα και πανηγυρίζει για την πρόκριση της Ελλαδάρας στα τελικά ενός Μουντιάλ για δεύτερη συνεχόμενη φορά . Μετά το 2010 και την Νότια Αφρική τώρα Βραζιλία ερχόμαστε...

Τρία και τέσσερα ημίχρονα να έπαιζαν οι Ρουμάνοι γκολ μόνο με τον τρόπο που μπήκε μπορούσαν να βάλουν, Δηλαδή με ένα από τα πιο σπάνια αυτογκόλ. Και μην ακούσω αηδίες για Τοροσίδη και άλλα τέτοια, αυτό το γκολ μπαίνει κάθε 10 χρόνια και έτυχε να μπει στην Ρουμανία. Πιο πριν, όμως, η δουλειά είχε γίνει. Είχα γράψει πριν το ματς, ότι ένα γκολ να βάλουμε την πρόκριση θα την πάρουμε. Και το βάλαμε με σκόρερ τον απίστευτο Μήτρογλου και δημιουργό τον «Κάρα», που έδωσε πάσα πάρε-βάλε . Ναι μωρέ αυτόν τον...γέρο , που... δεν έχει την κάθετη πάσα και που δεν πρέπει να παίζει.

Ναι μωρέ αυτόν, τον.. .Καραγκούνη που μόνο να... κάνει τούμπες ξέρει. Αει να χαθείτε μυρωδιάδες. Κάντε τώρα την κωλοτούμπα σας και αποθεώστε τον Καραγκούνη και τα άλλα παιδιά, που χρόνια τώρα περιμένετε στην γωνία για να τα απαξιώσετε. Αντί να νοιώθετε υπερήφανοι, που όλα αυτά τα παιδιά χρόνια τώρα είναι ότι πιο υγιές, ότι πιο δυνατό, ότι πιο τιμητικό εξάγει το ελληνικό ποδόσφαιρο, τους περιμένετε στην γωνία.

Αει να χαθείτε μυρωδιάδες , όλοι εσείς , που .....θα πρέπει να περιμένετε καιρό τώρα, για να χάσει η Εθνική και να βγείτε να πείτε για τους... γέρους , τους... άμπαλους και τον... λούζερ Σάντος. Προς το παρόν βουλώστε το και αφήστε εμάς να χαρούμε να γιορτάσουμε απόψε και αύριο και μεθαύριο.

Εμείς, που ευτυχώς είμαστε πολλοί , νοιώθουμε υποχρεωμένοι απέναντι στην Εθνική εδώ και 10 χρόνια , εμείς, που νοιώθουμε περήφανοι που είμαστε Ελληνες , όταν παίζει  η Εθνική ομάδα. Και νοιώθουμε περήφανοι, διότι αυτή η ομάδα έχει κάνει τη νίκη συνήθεια, όταν τα παλιά χρόνια η Εθνική ομάδα κέρδιζε και ήταν σημείο αναφοράς...

ΥΓ: Ολα αυτά , που έγραψα πριν σε ένα ξέσπασμα στιγμής δεν αφορούν μόνο κάποιους λίγους -ευτυχώς-Ελληνες φιλάθλους, η οπαδούς, αλλά και σε κάποιους δημοσιογράφους, που είχαν πάρει ένα μικρόφωνο και ένα πληκτρολόγιο και «έσκιζαν» όλο αυτό το διάστημα των προκριματικών παίκτες και προπονητή.

Προσοχή. Δεν λέω για αυτούς που έκαναν κριτική. Καλώς την έκαναν και εγώ έκανα σε κάποια ματς διότι πίστευα  ότι οι δυνατότητες της ομάδας, ήταν παραπάνω από αυτό που έπαιζαν . Λέω για αυτούς, που ξεχείλιζαν από εμπάθεια. Ξυδάκι, κάνει καλό. Αφήστε εμάς να απολαύσουμε την Ελλαδάρα στην Βραζιλία και δείτε εσείς τον Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή!